با ظهور و گسترش اسلام آنچنان تحول عظیم علمی فرهنگی‌ای در جامعه و پیرو آن در عرصه بانوان به وجود آمد که ایشان را از حضیض جاهلیت به اوج عالمیت رساند. مسلم است که این تحول فرهنگی بی‌نظیر نیازمند پیگیری و استدامه جدی از سوی سیستم حکومت اسلامی است. سیره فردی و اجتماعی علوی جلوه بی‌همتایی از اهمیت بخشی به دانش زنان، و تربیت و استفاده به‌جا از ظرفیت علمی زنان در عرصه‌های مختلف بود. . این نوشتار با استفاده از روش تحلیل متن استقرایی- قیاسی در سه مرحله توصیف، تحلیل و مقوله‌بندی(از طریق کدگذاری باز)، عمدتاً به صورت استقرایی به تحلیل محتوای اقوال و سیره عملی حضرت علی در خصوص فرهنگ آموزش عالی زنان در سطوح مختلف پرداخته، و مؤلفه‌های کلی حضور فرهنگی علمی زنان در حکومت علوی را استخراج نموده؛ و اثبات کرده که در دیدگاه علوی نه تنها زنان از لحاظ قابلیت علمی و استعداد عقلی متفاوت و مادون نیستند، بلکه حضرت علی علیه‌السلام به رشد و شکوفایی علمی ایشان توجهی خاص داشته‌اند. منش و سیره علوی براین اساس استوار است که علاوه بر آموزش جامع زنان خانواده، زنان جامعه را نیز در عرصه‌های مختلف علمی-معرفتی توانمند سازد، و حسب مورد از این نیروی متعالی در رده‌های مختلف حکومتی استفاده نماید.
البخاری الجعفی، محمد بن إسماعیل، صحیح البخاری المسمى بالجامع المسند الصحیح المختصر من أمور رسول الله صلى الله علیه وسلم وسننه وأیامه،شرح محب الدین الخطیب، بیروت: دار احیاء التراث العربی، بی تا
البلاذری، أحمد بن یحیی بن جابر، انساب الاشراف، ج۲، تحقیق: محمدباقر محمودی، بیروت: مؤسسة الأعلمی للمطبوعات،۱۳۹۴ق/۱۹۷۴م.
بهادر، سید محمد صدیق حسن خان، حسن الاسوه بما ثبت الله و رسول فی النسوه، چاپ هند، دارالرائد العربی، 1301ق
جواد، على، المفصل فى تاریخ العرب قبل الاسلام، چاپ اول، بیروت، دارالعلم للملایین، 1970 م
الجویر، ابراهیم بن مبارک، عمل المرأه فی المنزل و خارجه، ریاض، مکتبه العبیکان، 1416ق
)